Prof. dr Grażyna Dyląg
W ramach nadzwyczajnego posiedzenia Klubu Profesorów 9. listopada 2009 odbyło się seminarium poświęcone wielkiemu polskiemu teoretykowi teatralnemu Jerzemu Grotowskiemu (1933-1999). Z okazji dziesiątej rocznicy śmierci Grotowskiego rok 2009 został ogłoszony rokiem Grotowskiego. Prof. dr Grażyna Dyląg, wykładająca na Max-Reinhardt-Seminar w Wiedniu, przygotowała wraz ze studentami prezentacje postaci Grotowskiego jak i jego pracy artystycznej. Zaprezentowano również fragmenty utworów jego autorstwa.
W 1955 roku Grotowski ukończył Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Następnie wyjechał do Moskwy, gdzie poznał tajniki sztuki teatralnej rosyjskiej awangardy, jak i metody nauczania dramaturgii Stanisławskiego, „ćwiczenia rytmiczne“ Charlsa Dullina, „biomechanikę“ Meyerholda oraz syntezę Wachtangowskiego. Wszystko to wywarło ogromny wpływ na Grotowskiego podobnie jak twórczość Bertolda Brechta czy Antonina Artauda. W 1956 po podróży do Azji środkowej i Chin, gdzie studiował operę pekińską, indyjski Kathakali oraz japoński teatr no, Grotowski wraca do Polski . W Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie rozpoczyna studia na wydziale reżyserii, które kończy w1960 roku. Jeszcze podczas studiów, w 1959 roku przejmuje wraz z krytykiem literatury Ludwikiem Flaszenem teatr „13 Rzędów“ (34 miejsca) w Opolu, którego nazwa zostaje póżniej zmieniona na „Labolatorimu 13 Rzędów“. Grotowski chciał osiągnąć teatr wolny od nadmiaru rekwizytów teatralnych tzw. bogatego teatru, który sięgałby się do korzeni sztuki teatralnej. W ten sposób domagał się gry aktorskiej w „ubogim teatrze“, w którym nie ma charakteryzacji, kostiumów ani scenografii,w którym nie ma podziału na scene i widownie, oświetlenia ani nagłośnienia.
Studenci Max-Reinhard-Seminar odczytali fragmenty rozpraw Grotowskiego na temat teorii teatru. Na zakończenie zarecytowano fragmenty „Zbrodni i kary“ Dostojewskiego zgodnie z zasadami Grotowskiego.
