Prezentacja tomu poezji

W dniu 24 września 2012 r. Polska Akademia Nauk – Stacja Naukowa w Wiedniu gościła oficjalnego przedstawiciela Watykanu i attaché kulturalnego Nuncjatury Apostolskiej w Aszchabadzie w Turkmenistanie O. Andrzeja Madeja.

O. Andrzej Madej urodził się w Kazimierzu Dolnym. Po ukończeniu szkoły średniej zdecydował wstąpić do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI). Uczęszczał do seminarium duchownego w Obrze i po jego ukończeniu otrzymał święcenia kapłańskie 19 czerwca 1977 r. W latach 80. prowadził rekolekcje i był znanym w Polsce duszpasterzem młodzieży. 29 września 1997 r. po utworzeniu misji sui iuris Turkmenistanu został jej pierwszym zwierzchnikiem.

O. Andrzej Madej jest nie tylko duchownym i dyplomatą w Turkmenistanie, ale także poetą. Jak sam o sobie powiedział, „ma dwie dusze – kapłana i poety”. Wieczór był poświęcony poezji ks. Madeja i prezentacji jego nowej książki „Pod otwartym niebem”. Rozmowę poprowadziła Joanna Ziemska, członkini Klubu Profesorów przy Stacji PAN.
Ks. Madej opowiadał o Turkmenistanie, o narodzie, o problemach w krajach azjatyckich, a także jak się różni życie na misjach. Turkmenistan brzmi tajemniczo i egzotycznie, życie prostsze, ludzie gościnni. Ojciec Madej podał przykład święta w wiosce, kiedy zaprasza się wszystkich mieszkańców. Przez 16 lat mieszkania w Turkmenistanie O. Madej nie widział konfliktu między katolikami a muzułmanami. Pojawiały się one tylko po prowokacjach ze strony polityków. Kościół na misjach jest „lżejszy”, nie zabezpiecza się prawami, to jedna rodzina, wspólnota. „Życie na misjach to pełna gotowość do służenia!” – powiedział ks. Andrzej Madej.

Podsumowując rozmowę z O. Madejem, Joanna Ziemska zaprezentowała kilka wierszy z nowej książki „Pod otwartym niebem”. Najbardziej wzruszającym okazał się wiersz dedykowany dziennikarzom.

Wieczór był ilustrowany krótkim filmem o Turkmenistanie i koncertem w wykonaniu Elżbiety Wiedner-Zając, Anny Gutowskiej i Wolfganga Harrera, którzy zagrali m.in. meksykańską pieśń miłosną Estrellita, mazurek Wierzby Mazowieckie i tango Adios Nonino. 

Elżbieta Tolkach